Τα πιο όμορφα είδη παπαγάλων και 7 εκπληκτικά γεγονότα για αυτά

Ο παπαγάλος είναι μια οικογένεια ψαριών γνωστών για τα φωτεινά χρώματα και τα συντηγμένα δόντια τους.

Είναι αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό ψάρι στις κοραλλιογενείς υφάλους της Καραϊβικής, καθώς διατηρούν τον ύφαλο καθαρό.

Αυτά τα ψάρια αλμυρού νερού παίρνουν το όνομά τους λόγω του ράμματος τους σαν σαγόνια και όμορφα φωτεινά χρώματα, σαν τον παπαγάλο.

Σε αυτό το άρθρο θα ρίξουμε μια ματιά σε μερικά από τα πιο δημοφιλή είδη παπαγάλων, τους ρόλους που διαδραματίζουν αυτά τα ψάρια στον ωκεανό, το παπαγάλο και πολλά άλλα.

Μια εισαγωγή στο Parrotfish

Οι παπαγάλοι είναι μια ομάδα θαλάσσιων ψαριών που συνήθως ζουν στα ρηχά νερά των τροπικών ωκεανών - ωστόσο ορισμένα είδη ζουν σε υπο-τροπικούς ωκεανούς.

Ανήκουν στην οικογένεια Scaridae και επί του παρόντος υπάρχουν περίπου 80 είδη που έχουν ταυτοποιηθεί.

Συνήθως θα τα βρείτε σε κοραλλιογενείς υφάλους, θαλάσσια κρεβάτια και βραχώδεις ακτές. Είναι γνωστοί στους δύτες για μερικούς λόγους:

1. Ο απίστευτος χρωματισμός τους.
2. Δυνατοί θορυβώδεις θόρυβοι ενώ τρώνε.

Άλλοι δύο λόγοι που τα ψάρια αυτά είναι τόσο αναπόσπαστα στον ωκεανό:

• Βοηθούν στη διατήρηση των κοραλλιογενών υφάλων τρώγοντας τα φύκια που αναπτύσσονται παντού.
• Είναι μηχανήματα παραγωγής άμμου (περισσότερα σε αυτό σύντομα).

Οι πιο δημοφιλείς τύποι παπαγάλων

Υπάρχουν πάνω από 80 αναγνωρισμένα είδη. Έρχονται σε όλα τα διαφορετικά σχήματα, μεγέθη και χρώματα, αλλά το κύριο χαρακτηριστικό που όλοι μοιράζονται είναι τα προεξέχοντα συντηγμένα δόντια τους.

Παπαγάλος Humphead

Η πράσινη κεφαλή (Bolbometopon muricatum) είναι το μεγαλύτερο είδος του είδους και μπορεί να μεγαλώσει έως 51 ίντσες και ζυγίζει έως και 100 λίβρες.

Τα αρσενικά και τα θηλυκά μοιάζουν και τα δύο, και ως νεαρά άτομα ξεκινούν τη ζωή τους με πράσινα / καφέ σώματα που έχουν πέντε κάθετες λευκές κηλίδες σε όλο το μήκος του σώματός τους.

Καθώς ωριμάζουν, αναπτύσσουν ένα μεγάλο χτύπημα στο κεφάλι τους και το χρώμα τους γίνεται γαλαζοπράσινο / γκρι με ροζ-κίτρινη λωρίδα στο μπροστινό μέρος του προσώπου τους.

Αυτό το είδος είναι κατηγοριοποιούνται ως ευάλωτα σχετικά με την Παγκόσμια Ένωση Διατήρησης «Κόκκινη λίστα απειλούμενων ειδών».

Μπλε παπαγάλος

Αυτό το ψάρι (Scarus coeruleus) είναι όλα μπλε σε χρώμα με ένα κίτρινο σημείο στο κεφάλι τους - αυτό το σημείο εξασθενίζει καθώς μεγαλώνουν.

Είναι οι μόνοι που έχουν αυτό το ομοιόμορφο μπλε χρώμα ως ενήλικες. Καθώς ωριμάζουν, φτάνουν σε μήκος από 12 έως 30 ίντσες, με τα αρσενικά να είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα θηλυκά.

Αυτό το ψάρι βρίσκεται στα τροπικά και υποτροπικά μέρη του δυτικού Ατλαντικού Ωκεανού και της Καραϊβικής Θάλασσας.

Rainbow Parrotfish

Ο παπαγάλος του ουράνιου τόξου, γνωστός επιστημονικά ως Scarus guacamaia, μπορεί να φτάσει έως και 47 ίντσες σε μήκος και ζυγίζει έως 45 κιλά.

Έχουν χρώμα πρασινωπό-καφέ με θαμπά πορτοκαλί και πράσινα πτερύγια. Οι οδοντιατρικές πλάκες τους έχουν επίσης πρασινωπό χρώμα. Τα αρσενικά και τα θηλυκά φαίνονται πολύ παρόμοια και συνήθως ζουν για έως και 16 χρόνια.

Αυτό το ψάρι είναι αρκετά σπάνιο και ο πληθυσμός τους μειώνεται αργά. Στην κόκκινη λίστα απειλούμενων ειδών του IUCN περιγράφονται ως σχεδόν απειλούμενα.

Παπαγάλος

Ο προβολέας (Sparisoma viride) αυξάνεται μεταξύ 12-18 ίντσες και είναι συνήθωςβρέθηκαν σε κοραλλιογενείς υφάλους σε όλες τις Βερμούδες, τη Φλόριντα, τη Θάλασσα της Καραϊβικής, τον Κόλπο του Μεξικού και μέχρι το νότο μέχρι τη Βραζιλία. Ως νεαρός το ψάρι φαίνεται πολύ διαφορετικό από τον ώριμο ενήλικα.

Στην αρχική φάση είναι κόκκινα και άσπρα και μπορούν γρήγορα να αλλάξουν το χρώμα των ζυγών τους στην κάτω πλευρά του σώματός τους.

Παίρνουν το όνομά τους από το κίτρινο σημείο κοντά στο θωρακικό τους πτερύγιο, το οποίο είναι ορατό μόνο όταν ωριμάσει πλήρως.

Πριγκίπισσα Παπαρόψαρο

Η πριγκίπισσα παπαγάλος, επίσης γνωστή ως Scarus taeniopterus, απαντώνται συνήθως σε μεγάλες ομάδες που αναζητούν τροφή ανάμεσα σε κοραλλιογενείς και βραχώδεις υφάλους που είναι πλούσιοι σε ανάπτυξη φυκών.

Τα ψάρια τελικής φάσης έχουν γαλαζοπράσινα σώματα με δύο μπλε / πράσινες ρίγες πάνω στο ρύγχος τους.

Η ουρά τους οριοθετείται με κίτρινο, πορτοκαλί ή ροζ και έχουν μια κίτρινη / πορτοκαλί λωρίδα στο μεσαίο σώμα τους, η οποία εξασθενεί προς τα πίσω.

Τα ψάρια της αρχικής φάσης έχουν καφέ σώμα με σκούρο χρώμαρίγες που ξεθωριάζουν σε καφέ χρώμα καθώς ωριμάζουν. Τα πτερύγια τους γίνονται επίσης κίτρινα καθώς ωριμάζουν, με σκοτεινή ουρά. Ως νεαροί έχουν ριγέ σώμα με τρεις μαύρες ρίγες και δύο λευκές. Έχουν λευκή κοιλιά με λεπτές ασημένιες ρίγες.

Κρατώντας τον παπαγάλο στα ενυδρεία

Ίσως πιστεύετε ότι αυτά τα ψάρια θα έκαναν τα ψάρια ενυδρείων των ονείρων, δεδομένου του όμορφου χρωματισμού τους και των τέλεια διαμορφωμένων σωμάτων τους.

Ωστόσο, δεν συνιστάται να τα φυλάσσετε σε ενυδρείο για μερικούς λόγους.

Πρώτον, είναι ζωτικής σημασίας για το οικοσύστημα στον Ωκεανό. Είναι απαραίτητα για τη διατήρηση των κοραλλιογενών υφάλων και χωρίς αυτά, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι θα έπαυαν να υπάρχουν.

Δεύτερον, δεν προσαρμόζονται καλά στη δεσμευμένη ζωή. Ζουν για πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα όταν φυλάσσονται σε ενυδρείο.

Απαιτούν μια πολύ συγκεκριμένη δίαιτα που τα περισσότερατα τανκς δεν είναι έτοιμα να τα δώσουν. Δυστυχώς, είναι επίσης πολύ ευαίσθητα στο στρες, το οποίο οδηγεί σε ασθένειες. Υπάρχουν μερικά είδη που έχουν διατηρηθεί σε ενυδρεία, όπως η βασίλισσα (Σκάρου Βέτολα), το επίκεντρο (Sparisoma viride) και το δίχρωμο παπαγάλος (Δίχρωμο Cetoscarus).

Ωστόσο, ακόμη και αυτά τα ψάρια δεν πρέπει να διατηρούνται σε ενυδρεία στο σπίτι. Θα επιβιώσουν μόνο σε καλά εδραιωμένα δημόσια ενυδρεία.

Πώς το Parrotfish διατηρεί τους υφάλους καθαρούς

Παίζουν ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας των κοραλλιογενών υφάλων. Το κάνουν αυτό αφαιρώντας τα φύκια που ανταγωνίζονται τον ύφαλο και το καταστρέφουν.

Όχι μόνο αυτά τα καταπληκτικά ψάρια προστατεύουν τα κοράλλια, αλλά έχει αποδειχθεί ότι οι κοραλλιογενείς ύφαλοι μεγαλώνουν γρηγορότερα και παραμένουν πιο υγιείς Όσο περισσότεροι παπαγάλοι υπάρχουν στην περιοχή.

Είναι ως επί το πλείστον φυτοφάγα, χρησιμοποιώντας τα ισχυρά δόντια τους για να σχίσουν κομμάτια κοραλλιών από τον ύφαλο και στη συνέχεια να εξαγάγουν τα φύκια. είναι πίστευα ότι λιγότερο από 1% από αυτά τα ψάρια πραγματικά δαγκώνουν σε ζωντανά κοράλλια και αντίθετα προτιμούν τις καλυμμένες με φύκια επιφάνειες.

Πολλά είδη ξοδεύουν έως και 90% του χρόνου τουςτροφή. Οι ύφαλοι κατακλύζονται από τα φύκια και τα φύκια που αυξάνουν και δηλητηριάζουν τα κοράλλια. Καθώς αυτά τα ψάρια βόσκουν, αφαιρούν τα φύκια και αφήνουν το κοράλλι να αναπτυχθεί ελεύθερα.

Τρώγοντας τα φύκια, αποτρέπουν την άνθηση των φυκών που μπορεί να οδηγήσει σε λεύκανση κοραλλιών και να οδηγήσει στο θάνατο των κοραλλιών.

Παπαγάλος μπορεί να είναι χωρίζονται σε τρεις κύριες ομάδες, το καθένα έχει διαφορετικές λειτουργίες. Μερικοί είναι εκσκαφείς, κάποιοι είναι ξύστρες και άλλοι προγράμματα περιήγησης.

Οι εκσκαφείς έχουν μεγάλες, ισχυρές σιαγόνες για εκσκαφήτο υπόστρωμα · αφήνουν ορατές γρατζουνιές και σημάδια στα κοράλλια και τους βράχους. Οι ξύστρες έχουν λιγότερο ισχυρά σαγόνια και σπάνια αφήνουν ορατές γρατζουνιές και τα προγράμματα περιήγησης τρέφονται κυρίως με γλάστρες.

Οι παπαγάλοι είναι κρίσιμοι στη διατήρηση των υφάλων, και υπάρχει επείγουσα ανάγκη να αποκαταστήσουν τους πληθυσμούς τους.

Υπήρξαν ορισμένες αλλαγές για την προστασία των πληθυσμών. Ορισμένα ύδατα έχουν προστατευτεί και απαγορεύουν τη χρήση παγίδων αλιείας.

Ενδιαφέροντα γεγονότα για τον παπαγάλο

• Είναι τα μεγαλύτερα φυτοφάγα ψάρια στον Ατλαντικό.
• Πιστεύεται ότι οι περισσότεροι ύφαλοι της Καραϊβικής θα εξαφανιστεί μέσα σε 20 χρόνια εάν βόσκουν ψάρια, όπως ο παπαγάλος, δεν προστατεύονται και αποκαθίστανται.
• Μερικά είδη εκκρίνουν βλέννα κάθε βράδυ που λειτουργεί σαν υπνόσακος! Χρειάζονται περίπου 30 λεπτά για να φτιάξουν και μυρίζει άσχημα για να αποτρέψουν τους θηρευτές, όπως τα χέλια.
• Τρώγονται ως λιχουδιά σε ορισμένες χώρες.
• Αυτά τα ψάρια μπορούν να σχηματίσουν μεγάλες ομάδες ζωοτροφών έως 500 ενώ γεννιούνται και τρέφονται.
• Μπορούν να προκαλέσουν δηλητηρίαση από ψάρια ciguatera, μερικά ψάρια φέρουν μια τοξίνη που δεν μπορεί να καταστραφεί μέσω του μαγειρέματος, της κατάψυξης ή του μαγειρέματος.
• Τα περισσότερα είδη ζουν για λιγότερο από 5 χρόνια. Ωστόσο, το μεγαλύτερο είδος (Bolbome-topon muricatum) μπορεί να ζήσει έως περίπου 20 χρόνια.

Parrotfish Poop και δόντια

Οι παπαγάλοι χρησιμοποιούν τα δόντια και τα φάρυγγα δόντια τους για να αλέσουν τα βράχια και τα κοράλλια που στη συνέχεια καταπιούν.

Οι βράχοι και τα κοράλλια μπορεί να είναι εξαιρετικά σκληρά, οπότε είναι αυτονόητο ότι τα δόντια τους είναι μερικά από τα ισχυρότερα και πιο σκληρά στον πλανήτη!

Έχουν περισσότερα από 1000 δόντια σε 15 σειρές, τα οποία αυξάνονται συνεχώς. Συντήκονται μαζί, για να σχηματίσουν ένα ράμφος σαν το στόμα (όπως και ένας παπαγάλος).

Τα δόντια τους είναι κατασκευασμένα από το δεύτερο σκληρότερο βιο-ανόργανο άλας, φθοραπατίτη. Ο φθοροαπατίτης σκοράρει πέντε στο Κλίμακα σκληρότητας Mohs, που τα καθιστά πιο σκληρά από το ασήμι και το χρυσό.

Μόλις τα ψάρια τσιμπήσουν κοράλλια, θα χωνέψουν όλα τα θρεπτικά και βρώσιμα μέρη. τα κομμάτια που δεν χρειάζονται να περάσουν και θα εκκρίνονται ως άμμος.

Η άμμος είναι το αποτέλεσμα σπασμένων πετρωμάτων από πολλούςδιαφορετικούς τόπους. Ορισμένες παραλίες έχουν μαύρη άμμο από τα βράχια από τα οποία έχουν διαλυθεί Άλλοι έχουν μαύρη άμμο από διαβρωμένη ηφαίστεια. Η λευκή άμμος στη Χαβάη και τις γύρω περιοχές προέρχεται κυρίως από το παπαγάλο!

Το είδος καθορίζει πόση άμμο παράγουν, αλλά ένας μεγάλος παπαγάλος μπορεί παράγουν περισσότερα από 1000 λίβρες άμμου κάθε χρόνο!

Αλλαγή φύλου

Ο παπαγάλος έχει ένα από τα πιο σύνθετα και ενδιαφέρουσες αναπαραγωγικές τεχνικές στον κόσμο.

Μερικά ψάρια γεννιούνται αρσενικά (είναι γνωστά ωςπρωταρχικά αρσενικά), άλλοι γεννιούνται θηλυκά και κάνουν την αλλαγή σε άνδρες (δευτερεύοντες άνδρες) και άλλοι παραμένουν γυναίκες για όλη τους τη ζωή. Ορισμένα είδη δεν έχουν δευτερεύοντα αρσενικά και άλλα.

Για να περιπλέξει περαιτέρω τα πράγματα, ορισμένα είδη έχουν τόσο πρωτεύοντα όσο και δευτερογενή αρσενικά. Αυτά τα είδη περνούν από τρεις πολύ διαφορετικές φάσεις.

1. Η πρώτη φάση είναι όταν είναι σεξουαλικά ανώριμα. αυτοί οι νεαροί είναι συνήθως θαμπό χρώμα.
2. Η δεύτερη φάση, γνωστή ως αρχική φάση, περιλαμβάνει σεξουαλικά ώριμα αρσενικά και θηλυκά που είναι αδύνατο να κάνουν σεξ χωρίς εσωτερική εξέταση ή στενή παρατήρηση κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής.
3. Η τελική φάση περιλαμβάνει ώριμα αρσενικά που έχουν φωτεινά και λαμπερά χρώματα.

Ο παπαγάλος συνήθως ζει σε χαρέμι ​​με το κυρίαρχο αρσενικό φάσης. Όταν πεθάνει αυτό το ψάρι, ένα από τα ψάρια της δεύτερης φάσης θα αλλάξει το φύλο και τη συμπεριφορά του και θα γίνει το νέο κυρίαρχο αρσενικό.

Μερικές φορές, τα αρσενικά αρχικής φάσης μιμούνται τον εαυτό τους ως γυναίκα και θα προσπαθήσουν να μπουν σε ένα χαρέμι ​​για να δοκιμάσουν και να γονιμοποιήσουν τα αυγά και να τα αναλάβουν.

Ο τύπος αναπαραγωγικής συμπεριφοράς τους, είτε αναπαράγονται σε ζευγάρια, ομάδες ή μαζική αναπαραγωγή, είναι πολύ περίπλοκος και εξαρτάται από το περιβάλλον, τη συμπεριφορά και τους γεωγραφικούς παράγοντες.

Περίληψη

Ο παπαγάλος είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά και αναπόσπαστα μέρη της ζωής των ωκεανών.

Όχι μόνο είναι πολύ μοναδικά και πολύχρωμα ψάρια, αλλά παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των κοραλλιογενών υφάλων και στη δημιουργία άμμου.

Έχουν επίσης ένα από τα πιο περίπλοκα συστήματα αναπαραγωγής γνωστά, συνοδευόμενα από μια σειρά αλλαγών χρώματος.

Είναι σημαντικό, ωστόσο, ότι παρατηρούμε μόνο αυτό το απίστευτο ψάρι από μακριά, είναι ζωτικής σημασίας για τους υφάλους στους Ωκεανούς μας.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου πράγμα για τον παπαγάλο; Ενημερώστε μας στην παρακάτω ενότητα σχολίων…